De eerste dagen van mijn (Michael) burn-out waren totale kortsluiting en paniek.
Na twee werkreizen naar Bangkok en Las Vegas en off course nog een mooi afsluitend feestje in Amsterdam, was het dan eindelijk zo ver. Ik klapte in mijn burn-out. Ik weet het als de dag van gisteren. De betreffende zondagochtend stond ik op om te gaan douchen na de zoveelste knotsgekke feest en werkweek. Ik liep naar de douche toen alles begon te draaien. Mijn hartslag zat in mijn keel en er kwam een extreme duizeligheid over mij heen. Even later ontwaakte ik naakt op de grond vlak voor de badkamerdeur. Ik was flauwgevallen, mijn eerste paniekaanval was een feit.
Na dat moment was ik 24/7 bezig met mijn ademhaling en zat ik in constante piekergedachte. De angst voor de angst, hoezo val ik ineens flauw? Wat is er mis met mij? Ben ik ziek? Waarom tril ik zo? Waarom lijkt het alsof ik uit mijn lichaam treed?
Ik was zo verschrikkelijk moe dat ik het liefste wilde slapen, alleen door alle stress zat ik bij het kleinste geluidje rechtop in bed. Totale uitputting en nog steeds niet kunnen slapen door de hoeveelheid stresshormonen in je barst.
Ik woonde midden op de Keizersgracht, wat ook niet het meest rustige gedeelte van Nederland is. Achteraf gezien was dit de aller slechtste plek om in een burn-out te belanden. De heerlijke toeters van de rondvaartboten en schreeuwende Engelsmannen onder mijn raam zorgde ervoor dat vaak rechtop in bed zat met hartslag 200. Ik denk dat ik voor mezelf een burn-out coach nodig heb.
Minuten voelde als uren en uren als dagen. De hele dag in je hoofd afvragen wat er mis met je is. Ik was bijvoorbeeld de hele dag mijn hartslag aan het meten en mijn ademhaling aan het controleren. Verder was ook mijn hele concentratie en logica weg. Zelfs het ophangen van een toiletrol leek op een moeilijke Sudoku puzzel. Depressieve gedachten namen de overhand, waarbij je gaat geloven dat deze negatieve gevoelens er voor altijd zullen zijn.
De ironie van stress/burn-outs zijn vaak dat we simpelweg niet weten wat de symptomen zijn. Als je verkouden bent krijgen wij al vanaf kinds af aan de informatie dat het heel logisch is dat je een zere keel hebt en een snotneus. Alleen bij stress-symptomen zijn wij nog vrij onwetend. Wat is stress? Wat doet het? Hierdoor raken we dus in paniek en angstig als het ons raakt. Symptomen van stress zijn namelijk een verhoogde hartslag en ademhaling, slaapstoornissen, hoge bloeddruk en duizeligheid. Achteraf gezien is het dus de onwetendheid geweest, waardoor ik de angst voor de angst heb gecreëerd. Wil je meer weten over het proces van Michael’s burn-out of hoe wij coachen bij de hoofdbaas om jonge en volwassen mensen met burn-out, overspannenheid of stressklachten te helpen?
Kijk hier voor meer informatie over onze burn-out module of neem direct contact met ons op.